Demans, öğrenme, bellek, oryantasyon, lisan fonksiyonları ve kişilik gibi mental fonksiyonların bozulması ile karakterize, sosyal ve iş hayatını etkileyen, çoğunlukla geri dönüşsüz, ilerleyici bir beyin hastalığıdır.

Demanslar, orta ve ileri yaştaki kişilerde en çok yıkıma neden olan beyin hastalıklarıdır. İnsan ömrünün uzaması ile birlikte, bu tip hastalıkların sayısı çoğalmaktadır. Demanslar içinde en sık görüleni; Alzheimer Hastalığıdır. Bunu vasküler ve frontal lob demansları izler.

Unutkanlık, demansın ilk bulgusudur. Ancak, tek başına bazı olayları unutmak bir hastalık veya ciddi bir sorun anlamına gelmemelidir. Önemli olan yapabildiğimiz etkinlikleri eskisi gibi yerine getiremiyor olmamızdır.

Normal yaşlanma sürecinde beyin fonksiyonları bir miktar geriler ancak her yaşlıda demans belirtileri bulunmaz. Bunun en iyi ayırıcı kriteri kişinin kendi işlerini yardımsız olarak yapabilmesidir. Fiziksel hastalığı olmadığı halde günlük yaşam aktiviteleri (yemek yeme, giyinme, temizlenme vb.) için bile yardım gereken hastalarda demans düşünülmelidir. Yaşlıların çoğu hafızalarının eskisi kadar iyi olmadığından yakınmaktadır. Örneğin isimleri ve yapacakları işleri hatırlamakta güçlük çekerler. Bu demans anlamına gelmez.

Demans, 65 yaşın üstünde olan insanların yaklaşık %15-20’sinde görülür. Hastalığın görülme sıklığı yaşla doğru orantılı olarak artmaktadır. Özellikle yakın hafızası zayıflar ve yapılan sohbetler, çarşıdan alması gereken şeyler gibi günlük işleri unutmaya başlar. Fakat her unutkanlık bir demans belirtisi değildir. Günlük hayatta olabilecek bir-iki unutkanlık önemsenmemelidir, Ancak unutkanlık olaylarında artan bir eğilim varsa bir Nöroloji uzmanına başvurmak doğru olur.

Nöroloji uzmanı tarafından unutkanlık yakınması ile başvuran hastaya demans araştırması için öncelikle Tiroid fonksiyon testleri, Vitamin B12 düzeyi ve diğer biyokimyasal incelemeler yapılmalı, sonrasında gerekli görülen hastalarda beyin görüntüleme yöntemleri (BT / MRI) de istenmelidir.